Tiny Cazemier

Op een koele, maar zonnige voorjaarsdag rijden we naar onze afspraak, Tiny Cazemier. Na een tijdje te hebben gezocht ontdekken we het gebouw van het Rode Kruis, waar we moeten zijn, midden in een woonwijk, verscholen achter de huizen. We starten met een kopje koffie, dat praat wat gezelliger ....

Zo rond 1990/1991 was Tiny als bezoekster in Zevenhuizen op een hobbymarkt en daar zat een mevrouw te kantklossen. Tiny vertelt: Aandachtig heb ik gekeken hoe ze dat deed en eigenlijk werd ik steeds nieuwsgieriger naar de techniek ervan. Toeval wilde dat haar dochter op school ook iets van handwerken moest leren. Je raadt het al, het was kantklossen ....... ik was nog enthousiaster dan mijn dochter, zegt ze. Op school klosten ze met wasknijpers, dat weet ik nog goed.

Toch heeft het nog een aantal jaren geduurd voordat Tiny in 1995 met kantklossen begon. Eerst heeft ze les gehad van Sietske, daarna van Jantje en nu van Janke. Een ieder die les geeft, heeft zo zijn eigen voorkeur. Tiny zegt: Bij iedereen leer je weer iets anders en dat is het mooie van kantklossen. Toch geeft ze zelf de voorkeur aan het fijne werk zoals tule. Samengevat ... hoe fijner het kant, des te mooier Tiny het vindt.

Niet alleen met elkaar kantklossen is gezellig en leuk, maar met een groepje de tentoonstellingen bezoeken of ergens een workshop volgen, spreekt haar ook aan. Er samen een gezellige dag van maken. We hebben een leuke groep dames en lachen wat af. Eind jaren `90 is Tiny lid geworden van de kantkring Potkant. Janke was al lid en die vertelde vaak wat ze hadden gemaakt en we kregen het te zien. Dat maakt natuurlijk nieuwsgierig en werkt inspirerend. Meerdere dames uit onze kantklosclub hebben zich toen opgegeven en er tot op heden geen spijt van gehad. De gezelligheid van de kring, samen voor de tentoonstelling ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van Potkant in 2011 elke maand iets anders klossen. Allemaal hetzelfde patroontje maar allemaal verschillende werkstukken. Dat is de kunst.

Naast het kantklossen heeft Tiny als hobbies gymen en zwemmen, is ze secretaresse van Passage (de christelijke tegenhanger van de Vrouwen van Nu), vindt ze het leuk om zelfgemaakte kaartjes te versturen en beurzen te bezoeken waar oudheden zijn. Kortom, een bezige dame die zich zelden verveelt.

Dientje Bakker en Minie Dondorff, juli 2014