Henny van de Velde

Aangekomen bij Henny hebben we eerst eens even bijgepraat, hetgeen we jaarlijks elke zomer een middagje doen. Vandaag zittend op een bankje in de tuin en kijkend en ons verbazend over al de vissen en kikkers, die behoorlijk veel lawaai kunnen maken, in de vijver. Na uitgebreid bijgepraat te hebben wordt het hoog tijd om met het interview te beginnen.

Henny was een aantal jaren geleden bestuurslid Convocaties en Algemene Zaken van onze kantkring. Zij kijkt nog steeds met plezier op die periode terug. Zij was indertijd al diverse keren gevraagd als bestuurslid maar hield de boot uit een soort bescheidenheid af. Graag wil ze alsnog benadrukken hoe leuk en leerzaam het voor haar was. Je ziet de andere kant van de kring en je wordt er kordater van: ergens op afstappen wat je vroeger niet zo gauw zou doen.

Als ik vraag naar haar hobbies raakt ze haast niet uitgepraat. Borduren en breien doet ze al haar hele leven. Haar moeder heeft het haar geleerd zoals zij het weer heeft doorgegeven aan haar dochters. Vandaar haar enthousiasme voor de bekende handwerkwinkel in Roden.

Hardlopen doet zij sinds een aantal jaren en al of niet met een dochter loopt Henny de 4 mijl van Groningen, de van Dam tot Dam loop, de Zeven-Heuvelenloop en ook voor een halve marathon draait ze haar hand niet om.

Samen met haar man Johannes maakt ze fietstochten. Niet zo maar een stukje fietsen, nee wekenlang. In een straal van 1000 kilometer rondom Assen hebben zij wel ongeveer alles gezien/gefietst. Vorig jaar hebben zij hun fiets-horizon verder verlegd naar Nova Scotia, Canada. Een dergelijke fietstocht wordt minutieus voorbereid en in die voorbereiding is er alle ruimte voor kant zoals b.v. musea met kanttentoonstellingen, enz. Het is dan ook een mooie gelegenheid onderweg alles op het gebied van kant te verzamelen zoals folders, kaarten, klosjes, knipsels Als er maar kant op staat. Door alle reizen heeft Henny intussen een hele verzameling opgebouwd.

Henny klost vanaf 1992. Haar vriendin Betty Oosterwijk (ook kringlid) volgde kloslessen bij de heer Van der Horst in de Stadsherberg in Assen. Henny werd dadelijk aangestoken door het enthousiasme van Betty, als het ware besmet. Henny kopieerde de lesstof en een verslaving was geboren. In het voorjaar van 1992 stond er een artikel in de krant over Jantje Emmens, een NKO lerares, die een tentoonstelling had in de Orangerie in Emmen en daar gingen de dames naar toe. Vanaf dat moment gingen ze samen op de fiets op les bij Jantje en dat gedurende 15 jaar!

Op voorspraak van Jantje Emmens werden beiden in 1993 lid van onze kantkring, in de hoop het 100ste lid te worden (overigens niet gelukt).

Henny is nog steeds en graag lid van de kring. De kring voldoet aan haar verwachtingen en dat betekent: diverse technieken behandelen. Daarnaast zou Henny nog graag zien dat er één avond per seizoen een lezing zou worden gehouden bijvoorbeeld over kantherkennen. Het sociale element van de kring bevalt haar. Zo kijkt ze er naar uit om in augustus weer te beginnen. Samen met de andere kringleden te praten over dezelfde hobby vindt ze uiterst plezierig.

De fijne kantsoorten zoals Tule, Binche en Vlaanders hebben Henny haar voorkeur en dan uitsluitend in wit: Voor de moderne kantsoorten is een kleurtje wel leuk. Vooral het Vlaanders klost lekker, is wat meer van deze tijd. Ondanks de vele klossen is het een prettig te klossen kant en er zijn veel variaties mogelijk.

Sinds een jaar klost Henny met het groepje Roelien, Betty, Marleen en Alice, om en om een hele dag bij elkaar thuis. Gezamenlijk kiezen ze een project en gaan dat vervolgens klossen. Het voordeel hiervan is dat je de problemen, die je tegenkomt tijdens het klossen, met elkaar kunt bespreken. Daarnaast is er natuurlijk sprake van een groot gezelligheids-element!

Henny is een groot verzamelaarster van uilen en ze heeft, zoals ze zelf zegt nog ….tig patronen van uilen liggen en haar stellige voornemen is ze allemaal te klossen maar niet eerst dan nadat ze gestopt is met werken. Komend jaar gaat Henny met flex-pensioen, ze heeft dan 24 jaar in verschillende functies gewerkt in het Wilhelmina Ziekenhuis in Assen.

Ik hoop dat Henny ondanks haar veelzijdigheid en vele interesses voldoende tijd zal vinden voor het klossen van haar hele uilenverzameling. Toch zal dit nog even duren want HOERA, ik mag voor mijn eerste kleinkind klossen en daarvoor gaat voorlopig alles opzij!

Alice den Breejen, juli 2009